Zagadnienia : Akcenty długie
|
t. 37-38
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
Pięć wyraźnych akcentów długich w A nie zostało poprawnie odtworzonych w żadnym innym źródle. W KF za długie można uznać dwa ostatnie i ewentualnie pierwszy o ramionach różnej długości; przyjmujemy, że długie są tylko dwa ostatnie akcenty. Wf i Wn mają zwykłe, krótkie akcenty, co było najczęstszym sposobem odczytywania Chopinowskich akcentów długich przez sztycharzy. Pionowe akcenty w Wa to dowolność charakterystyczna dla tego wydania. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładności KF |
|||||||||||
|
t. 53-54
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
W A akcenty w tych taktach są wyraźnie dłuższe niż w następnych. Różnicę uznano za nieznaczącą zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf (→Wa), co wydaje się słuszną decyzją, gdyż nie widać wyraźnego powodu, dla którego identyczne pary taktów (53-54 i 55-56) miałyby być inaczej akcentowane. Być może jednak Chopin wyobrażał tu sobie zniuansowane wykonanie tych miejsc, zwłaszcza że początkowo t. 53-54 (ale nie 55-56) opatrzone były w A widełkami kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Skreślenia A , Niedokładności KF |
|||||||||||
|
t. 61
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
Typowy akcent długi wpisany w A, został w KF odtworzony mniej sugestywnie, tak iż Wn podało krótki akcent. W Wf (→Wa1) znak pominięto, a w Wa2 dodano na podstawie Wn1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn |
, ostatecznie skreślonymi. W podobnych sytuacjach zresztą nigdy nie można wykluczyć zróżnicowanego wykonania, nawet bez różnicy oznaczeń, toteż odczytane dosłownie, długie akcenty proponujemy jako wersję alternatywną.
